Πρέπει να δημιουργήσουμε μια δική μας αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους, ώστε να μην εξαρτόμαστε από την κάθε Ryanair, η οποία κοιτά τα συμφέροντά της, τονίζει ο Παναγιώτης Τοκούζης, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδας (ΣΕΤΚΕ) και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «δημοκρατική».
Διαβάστε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης του κ. Τοκούζη:
1. «Ο ΣΕΤΕ, ως θεσμικός κοινωνικός εταίρος, οφείλει να παίξει ένα πραγματικά σπουδαίο ρόλο στη χώρα μας. Η τουριστική βιομηχανία είναι η μόνη που επιφέρει έσοδα στην Ελλάδα, ακόμη και στα χρόνια της κρίσης. Αρχικά ο ΣΕΤΕ ξεκίνησε ως ένα λόμπι των μεγάλων του τουρισμού. Ήταν κυρίως ένα λόμπι των μεγαλοξενοδόχων, οι οποίοι είχαν λάβει προφανώς το μήνυμα ότι επιβαλλόταν να υπάρχει ένας κοινωνικός εταίρος για τον τουρισμό και προσπάθησαν να συνενώσουν τους επιμέρους κλάδους κάτω από μία ομπρέλα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι από τότε έως τώρα δεν άλλαξε ο τρόπος διοίκησης. Συνέχισαν μέχρι σήμερα να λειτουργούν ως λόμπι των μεγάλων και των λίγων. Θεωρώ λοιπόν, ότι ο ΣΕΤΕ πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Θα πρέπει να επικεντρωθούμε στα καθημερινά προβλήματα που αφορούν τον τουρισμό και το τουριστικό μας προϊόν. Δεν αρκεί απλά να κάνουμε μελέτες και να βλέπουμε σε θεωρητικό επίπεδο πώς θα εξελιχθεί η σεζόν».
2. «Ως κοινωνικός εταίρος, ο ΣΕΤΕ πρέπει να μπαίνει μπροστάρης. Πιστεύω ότι οφείλουμε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας αερομεταφορέα χαμηλού κόστους, ώστε να μην εξαρτόμαστε από τη Χ αεροπορική εταιρεία. Στο προεδρείο του ΣΕΤΕ συμμετέχει ο αντιπρόεδρος του αεροπορικού ομίλου της Aegean, Ευτύχης Βασιλάκης, οπότε πιστεύω ότι έχουμε την τεχνογνωσία να ξεκινήσουμε μία τέτοια προσπάθεια. Είναι κακό να εξαρτάται όλη η χώρα από την κάθε Ryanair, η οποία καλώς ή κακώς κοιτά τα συμφέροντά της».
3. «Το σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί αυτή τη στιγμή τα ενοικιαζόμενα καταλύματα, δεν είναι άλλο από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά σε μία καθαρά τουριστική χώρα. Δεν μπορεί να υπάρχουν από τη μία οι επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν με άψογο επαγγελματισμό, με πιστοποιημένη ποιότητα και σηκώνουν μεγάλα λειτουργικά βάρη και από την άλλη να υπάρχει η βραχυχρόνια μίσθωση».
4. «Τα τέλη διανυκτέρευσης είναι συνήθως τοπικά τέλη που δεν συμπεριλαμβάνονται στην τιμή του καταλύματος. Θα αναγκαστούμε να επωμιστούμε και αυτό το κόστος. Όταν τα πακέτα κλείσουν, ο πελάτης δεν μπορεί να έλθει στον τόπο των διακοπών του και να διαπιστώσει ότι πρέπει να πληρώσει το τέλος διανυκτέρευσης.
Η Κυβέρνηση συζητούσε κάποια στιγμή να επιβαλλόταν το συγκεκριμένο τέλος μόνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Εγώ προσωπικά ήμουν αντίθετος και με αυτό και πρότεινα να επιβληθεί μόνο τον Αύγουστο, εάν πραγματικά πρέπει να επιβληθεί. Και το χειρότερο, οι νόμιμοι επιχειρηματίες καλούνται να καταβάλουν «ενιαίο τέλος διανυκτέρευσης», το οποίο θα ανέρχεται σε 0,5 ευρώ (ανά δωμάτιο τη βραδιά), ανεξάρτητα από τον αριθμό των «κλειδιών» τους. Η διάταξη του πολυνομοσχεδίου η οποία αντικαταστάθηκε, προέβλεπε τέλος διανυκτέρευσης 0,25 ευρώ για τουριστικά καταλύματα ενός ή δύο κλειδιών, 0,50 ευρώ τριών κλειδιών και 1 ευρώ τεσσάρων κλειδιών. Με την τροποποίηση αυτή, σημαίνει ότι από την 1η Ιανουαρίου 2018, οπότε και θα εφαρμοστεί το τέλος διανυκτέρευσης, το 70% των ενοικιαζομένων δωματίων και διαμερισμάτων με «χαμηλό αριθμό κλειδιών» θα επιβαρυνθούν με το διπλάσιο τέλος».
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Τοκούζη στο dimokratiki.gr
