Τα υδροπλάνα, τα οποία έχουν αρχίσει να προσελκύουν Έλληνες και ξένους επενδυτές που καθήλωσε τα προηγούμενα χρόνια η ελληνική γραφειοκρατία, θα αποτελέσουν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης και της τουριστικής βιομηχανίας. Σε συνεργασία με την αγορά της κρουαζιέρας, προβλέπεται να αυξήσουν δυναμικά τον τουρισμό στη νησιωτική χώρα, αλλά και να ενισχύσουν τις πτήσεις VIP και τσάρτερ προσφέροντας σημαντικές εναλλακτικές επιλογές ταξιδιού.
Μολονότι το κόστος προβλέπεται να είναι αντίστοιχο των αεροπορικών εισιτηρίων (για παράδειγμα, το δρομολόγιο Πάτρα – Κέρκυρα υπολογίζεται σε 100 ευρώ), ωστόσο τα υδροπλάνα προσφέρουν έναν ασφαλή και γρήγορο τρόπο μετακίνησης, καθώς θα μπορούν χάρη στον αμφίβιο χαρακτήρα τους να χρησιμοποιούν αεροδρόμια, όταν οι καιρικές συνθήκες απαγορεύουν την προσθαλάσσωση.
Όπως υποστηρίζεται, το κόστος των υδατοδρομίων σε σχέση με την ακτοπλοΐα είναι πολύ πιο ελκυστικό. Σε μελέτη που είχε γίνει στο παρελθόν με σκοπό να δημιουργηθεί ένας «διάδρομος» υδροπλάνων στα Δωδεκάνησα (Χάλκη, Τήλος, Λειψοί προς Κω και Ρόδο) υπολογίστηκε ότι το κόστος ανά δρομολόγιο θα διαμορφωνόταν σε 1.300 ευρώ ανά πτήση υδροπλάνου όταν για το καράβι φτάνει τα 22.500 ευρώ.
Το υπουργείο Υποδομών ετοιμάζει τους επόμενους μήνες νέο κανονιστικό πλαίσιο των υδροπλάνων, στο οποίο σχεδιάζεται να μπουν όροι και κανόνες στο πτητικό έργο, ενώ μελετάται το «γκρουπάρισμα» των υδατοδρομίων στο πρότυπο των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που ανέλαβε η Fraport. Όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, «θα χρειαστεί να δημιουργηθούν γκρουπ υδατοδρομίων με δυνατούς και εποχικούς προορισμούς προκειμένου το εγχείρημα να είναι βιώσιμο».
Σύμφωνα με το υπουργείο, έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα 15 αιτήσεις για ίδρυση και λειτουργία υδατοδρομίων. Ωστόσο μόνο ένα είναι αδειοδοτημένο (Κέρκυρα), γεγονός που εξηγεί και την αδυναμία δημιουργίας δικτύου υδατοδρομίων που θα άνοιγε φτερά στην αγορά. Στα υποψήφια λιμάνια προς αδειοδότηση συγκαταλέγονται το Λαύριο, ο Βόλος, το Ρέθυμνο, η Πάτρα, η Αγία Μαρίνα Γραμματικού (Αττική), η Σκόπελος, η Αλόννησος κ.ά.
Δύο ελληνικές εταιρείες («Ελληνικά Υδατοδρόμια» και «Υδροπλάνα Ελλάδας»), συγκαταλέγονται μέχρι στιγμής στα επενδυτικά σχήματα που θα αναπτύξουν στην ελληνική επικράτεια υποδομές υδατοδρομίων. Ενδιαφέρον για αντίστοιχα έργα εμφανίζουν επίσης η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η οποία σχεδιάζει την ανάπτυξη 26 υδατοδρομίων (ήδη έχουν υποβληθεί αιτήσεις για 13), με project manager τον πρώην πρόεδρο του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου Γιάννη Μπρα. Aκολουθεί η Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων για δημιουργία ανάλογων υποδομών σε Κεφαλλονιά, Ιθάκη και Μεγανήσι.
Το υπουργείο Υποδομών με καθυστέρηση πολλών μηνών ολοκλήρωσε τις προηγούμενες ημέρες το νέο θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των υδατοδρομίων, το οποίο ήταν σε διαβούλευση έως τις 9 Σεπτεμβρίου.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δυνατότητα να εκδίδεται πρώτα η άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου και στη συνέχεια η άδεια λειτουργίας. Με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζονται διάφορα πρακτικά προβλήματα, όπως το θέμα στελέχωσης του προσωπικού που θα λειτουργεί το υδατοδρόμιο, καθώς ο ιδιοκτήτης της άδειας ίδρυσης (π.χ. Λιμενικό Ταμείο) θα μπορεί να επιλέξει φορέα (π.χ. εξειδικευμένη εταιρεία) που θα βγάλει την άδεια λειτουργίας και θα διαθέτει το κατάλληλο προσωπικό. Ωστόσο η μεγάλη αλλαγή που φέρνει ο νόμος είναι ότι άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου έχει πλέον το Δημόσιο (στον προηγούμενο νόμο επέτρεπε και ιδιώτες). Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, δήμοι και περιφέρειες. Κατ’ εξαίρεση προβλέπεται άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου σε ιδιωτικών συμφερόντων εταιρεία εφόσον πρόκειται περί παραχωρησιούχου λιμένα ή κατόχου τουριστικής μαρίνας. Πρόκειται για πρόβλεψη που τροποποιεί σημαντικά το μοντέλο ανάπτυξης των υδατοδρομίων προβάλλοντας εμπόδια σε μερίδα επενδυτών που στήριξαν τη στρατηγική της σε ιδιωτικά υδατοδρόμια.
Για κάθε αναχωρούντα επιβάτη από υδατοδρόμιο καταβάλλεται υπέρ του Δημοσίου τέλος ίσο με το 5% του καθαρού ναύλου που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο δρομολόγιο.
Με βάση τις κυβερνητικές εξαγγελίες τα υδατοδρόμια έχουν προταθεί για να ενταχθούν στο «πακέτο Γιούνκερ». Η δημιουργία και λειτουργία υδατοδρομίων μπορεί να υπαχθεί στο πλαίσιο των στρατηγικών επενδύσεων και να αναπτυχθούν μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το άρθρο της Μαριάννας Τζάννε στο newmoney.gr
